Algemeene Schippers vereeniging

Voor en door schippers

Geridderd


Oud voorzitter en nog altijd donateur van de ASV, Leen de Waal (72) was gedurende 27 jaar lang penningmeester bij de ESO. Dit alles leverde hem volgens de burgemeester van Werkendam een benoeming op tot ridder in de orde van Oranje Nassau. De heuglijke gebeurtenis vond plaats in een volle zaal en heeft de pers gehaald. Nu hebben wij een ridder in ons midden! Gefeliciteerd ridder de Waal!!


Na een hele tijd van voor bereidingen was het dan zover vandaag, op naar Werkendam. Om 9.30 uur reed onze donateur, Joop Fricke, bij mij voor, om mij op te pikken om samen naar Werkendam te rijden.

Na vele tijd van voor bereidingen, door verschillende mensen, is er besloten dat L.A. de Waal een onderscheiding krijgt voor zijn verdienste op velerlei gebied.

Joop heeft de verdienste die Leen voor de ASV gedaan heeft samen gevat in een schrijven, en ik, waar nodig aanvullingen gedaan.

Leen wist vanmorgen nog niet veel, maar doordat er steeds meer mensen kwamen kreeg hij wel het vermoeden dat er wat bijzonders ging gebeuren.

Toen de waarnemend burgemeester mevr.: Sjoukje Haasjes - van den Berg om 10.30 uur arriveerde, en haar zegje gedaan had, is Leen geridderd in de Ridder Orde van Oranje Nassau.

Het was, en is een onderscheiding die toch wel indruk maakt.

Joop en ik vonden dat wij als ASV toch ook wel een zegje mochten doen. En daarom had ik wat opgeschreven, en gezegd. (zie bijlage)

Als dan de burger vader weg was, konden wij onder een drankje, en andere lekkernijen nog even wat napraten, met familie de Waal en andere gasten.

Ook een bloemetje gegeven, en een kaartje met veel blauwe ASV stempels, je zit ten slotte in Werkendam dacht ik zo, er wapperde wel een ASV vlag voor het huis.

****

Beste leen Willy, en kinderen.

Wij, Joop en ik, zijn zeer verheugd en blij, dat wij ook een bijdrage, mochten leveren, dat jij deze onderscheiding, van de Koning mocht ontvangen.

De bijdrage die wij, namens de ASV, mochten geven was niet zo moeilijk, maar wel veel omvattend. En dan bedoelen wij alle taken die jij op je nam, in onze vereniging. Die ga ik dus op deze bijzondere dag niet allemaal benoemen.

Als van de bestuurder, en later als voorzitter, liet je de “Merwe”, en vrouw en kinderen, menigmaal alleen, om onze belangen te behartigen, en onze wensen bij van allerlei organisaties en overheden bekend te maken. Het belang van de particuliere schipper stond bij jou voorop.

En wij allemaal wisten, dat de opdracht die je mee gekregen had, bij jou in veilige handen was. Mede daardoor werd de vereniging een organisatie, waar anderen rekening mee hielden, en de bestuurders van nu proberen die werkwijze voort te zetten.

Dus Leen, als wij je bij bijzondere gelegen heden tegen komen, moet je niet verbaast zijn dat wij met een jaloerse blik naar je onderscheiding kijken.

Namens de gehele Algemeene Schippers Vereeniging zijn wij er trots op dat wij jou in ons midden mogen hebben.

Hoogachtend:
Joop Fricke en Paul Markusse

Dit is een kleine samenvatting van de 28 jaar dat ik het voorrecht heb gehad om samen met L.A. de Waal geboren 23 mei 1942 te werken in de schippersorganisatie de “Algemeene Schippers Vereeniging” te Rotterdam.

Leen de Waal en ondergetekende zijn in 1986 samen toegetreden tot het bestuur van de A.S.V. dat bestond uit ongeveer 10 personen van wie er 5 behoorden tot het hoofdbestuur.

De taak van een bestuurder is het bijwonen van verschillende commissies waar sociale en economische problemen werden besproken die voor kunnen komen in het vervoer te water met een binnenschip.

Een van de commissies was de Europese Schippers Organisatie in Brussel; de E.S.O. was destijds een nieuwe organisatie van Europese schippersbonden. Leen was al snel lid van deze commissie, hij ging mee naar Brussel en na korte tijd werd Leen de eerste penningmeester van de toen nog jonge organisatie de E.S.O.

Na ongeveer 1,5 jaar kwam de plaats van voorzitter van de A.S.V vrij en Leen werd gevraagd om deze taak op zich te nemen. Het was geen leuke tijd om voorzitter te zijn, want het was onrustig in de binnenvaart.

Het stelsel van de evenredige vrachtverdeling dreigde te verdwijnen voor de schippers die zodoende via de schippersbeurs hun transport en dus ook hun inkomen zagen verdwijnen.

Leen is op veel vergaderingen die er toen waren aanwezig geweest; het is voor het thuisfront niet altijd leuk om dagen en soms avonden weg te zijn bij vrouw en kinderen en dat allemaal voor het belang van de binnenvaart, maar Leen was erbij en hield zijn rug recht.

Zoals gebruikelijk zit Leen vier jaar in het bestuur en dat werd met nog eens vier jaar verlengd, maar dan is de bestuurstaak na acht jaar over voor Leen. Daarna was hij geen bestuurder meer, maar hij bleef de A.S.V. van advies dienen en werd commissaris van de A.S.V.

Tegelijkertijd heeft hij de taak van penningmeester van de E.S.O. ook al die tijd vervuld, maar op 24 januari 2014 heeft Leen na 28 jaar penningmeester te zijn geweest afscheid genomen van Brussel.

Ik heb acht jaar met Leen in het bestuur gezeten van de A.S.V. en ik heb dat als een waardevolle tijd ervaren. Ik heb Leen leren kennen als een oprechte en eerlijke collega die altijd naar iedereen luisterde en -als daar om gevraagd werd- van advies te voorzag.

Onze samenwerking in de A.S.V. is verder gegaan in vriendschap en nog altijd voelen wij ons nog erg betrokken bij de binnenvaart en in het bijzonder bij de A.S.V.

Dit is een samenvatting over een binnenschipper die niet alleen transport verrichtte van A naar B, maar ook de sociale zijde van het varen belichtte en ondersteunde.

Met vriendelijke groet,
J.Fricke