Page 4 - ASV_Nieuwsbrief_april_2023.pdf

Voorwoord

Supertrots of hopen dat het overwaait

Er werd mij gevraagd een voorwoord te de binnenvaart hebben of wat er moge-
schrijven voor de nieuwsbrief. Nou, dat lijk is om aan te passen op een bestaand
was even denken. schip.

Het is niet dat ik niet makkelijk in de pen Wat mij in deze zo verdrietig maakt, is
klim, maar dat doe ik meestal op de ach- dat er niet meer zo genoten wordt van dit
tergrond voor iemand anders. En op de mooie vak, want als schipper beschik je
achtergrond schrijf je al gauw makkelijk over vakmanschap en moet je veelzijdig
weg. Toch wil ik graag een boodschap zijn aan boord. Wij zijn nu 4 weken aan
meegeven door middel van dit voorwoord. het repareren en moet ik u zeggen dat
ik heel blij ben dat we weer aan de reis
Ik vaar zelf al vanaf mijn 15e, eerst als gaan. Al is ons huis 500 meter van ons
matroos op verschillende schepen, maar vandaan, slaap ik het liefste aan boord.
de laatste 25 jaar met mijn man en kin- Het vervelende is dat we ons alweer lang
deren samen, waarvan al 23 jaar op ons druk maken om de volgende certiicering.
huidige schip de “Santiago”. “Komen we er wel doorheen” en dan voor-
al “wat gaat het ons dit keer weer kosten”,
Wij hebben een vrij breed vaargebied van terwijl we al 23 jaar veilig in de vaart zijn
Duitse kanalen en Rijn met zijrivieren tot met dit schip.
in Noord-Frankrijk, en alles wat je daartus-
sen tegenkomt. Ook hebben we al zoveel geïnvesteerd
om alles zo goed en veilig mogelijk te ma-
Sinds de afgelopen voorjaarsvergadering ken en houden aan boord, maar het is nog
van de ASV ben ik ook aangesloten bij on- niet genoeg. Ze verzinnen steeds meer en
derdelen van de Denktank en hoop ik van meer wat voor oudere, maar ook voor de
toegevoegde waarde te kunnen zijn. jongere schepen niet meer haalbaar is.
Maar de kleine binnenvaart is zo belang-
zegt ”later als ik groot ben, ga ik op jullie
In eerste instantie was ik heel wat jaren rijk en dat wordt te weinig beseft. Nu is het
afhoudend in tegenstelling tot mijn zusje zo dat er vanaf 2035 veel op ons afkomt schip varen papa en mama”. Normaal ben
Jessica, die zich echt inzet voor de ASV, en dan kun je denken “het zal onze tijd wel je supertrots als dat gezegd wordt door je
want er komt heel wat bij kijken. Dus bij uitdienen”, maar dat gaat bij ons niet op. dochter, maar nu denk je “oh nee toch”.
Ze ging naar internaat en je hoopt dat het
deze ook echt bewondering voor de men-
overwaait, maar niets is minder waar. Ze
sen die hun hart en ziel in de ASV leggen. We hebben twee kinderen, een jongen
Er komt heel wat op ons af en daar moet van 22 jaar en een meisje van 16 jaar. zit nu in haar examenjaar van het VMBO
zoveel mogelijk aan gedaan worden, om- Onze jongste kijkt ons met haar grote en gaat toch echt beginnen aan het
dat heel wat regels worden verzonnen ogen al zolang ze op haar rode Jollies kan Scheepvaart en Transport College.
door mensen die totaal geen verstand van lopen, met papa mee naar voren, aan en
Ze komt bij ons aan boord en diep in mijn
hart vind ik het geweldig, want dit is toch
het mooiste beroep van de hele wereld.

Daarom moeten we ons blijven inzetten
voor de binnenvaart om de komende ge-
neraties een kans te geven dit toch ook te
kunnen blijven doen. Want geef nou toe;
als je ‘s avonds in de zomer klaar bent
met varen en het ankertje of paaltje eron-
der gaat op de Rijn en je nog even lekker
buiten van het laatste zonnetje aan het
genieten bent, voel je je intens gelukkig.
Ik wel in elk geval. Laten we dat niet in het
verleden laten, maar ook voor onze toe-
komstige schippers mogelijk houden net
als onze voorouders dat hebben gedaan.

Rachel Koopmans van den Akker
m/s Santiago

4