Page 4 - ASV_Nieuwsbrief_oktober_2022.pdf
P. 4

Voorwoord






                  Even voorstellen


           Ik zal mij eerst maar even voorstellen aangezien ik nieuw ben in de denktank. Ik ben Peter van der Veen en vaar samen met mijn
           vrouw Vivianne en 2 kinderen (Eveline & Hugo) op de Sakura. Wij zijn bij de ASV gekomen, nadat Hugo was geboren in Nijmegen.
           Een verhaal wat je eigenlijk nooit hoopt mee te maken, gebeurde ons toch!

           Even een kleine terugblik naar dat moment. Hugo werd geboren aan boord. Dit was niet gepland, maar alles verliep anders dan
           anders. Nadat hij geboren was, was er paniek, hij ademde niet! Met spoed werd er 112 gebeld en de ambulance werd opgeroepen.
           Omdat dit een PRIO1 status had, zou de brandweer en politie deze melding ook zien en zo werd de dichtstbijzijnde politieauto ook
           meegestuurd naar het opgegeven adres. Het adres wat boven op de dijk was en niet aan de binnenzijde van sluis Weurt op de muur.
           En daar was nog een obstakel: een poort! Die poort kon niet worden bediend vanaf de sluis. Al met al duurde het 14 minuten voordat
           de eerste hulpdienst aan boord stapte. De schipper (ik dus) was zelf door de poort gereden en was in hoog tempo naar de hulpdien-
           sten gereden om deze mee te nemen naar boord. Hugo was gelukkig al aan het ademen, dus de extra hulpdiensten vertrokken weer.
           Hugo werd nog even nagekeken door de dokter en alles bleek in orde te zijn! Wat een geluk.

           Nadat wij vertrokken waren uit Weurt, hebben wij contact opgenomen met ASV. We hebben ons verhaal gedaan, waarna ASV veel
           werk heeft verricht om bij de juiste partijen aan de bel te trekken. Wij werden overspoeld met telefoontjes van allerlei instanties en
           organisaties, zo ook RWS. Deze beloofde verbeteringen en aanpassingen. Helaas is tot op de dag van vandaag weinig te zien van
           deze aanpassingen, want de poort en dergelijke zijn nog steeds hetzelfde als 1,5 jaar geleden.

           Na dit alles zijn wij lid geworden van ASV, want wij vonden dat ze dit super hadden gedaan en er voor ons waren op het moment dat
           wij ze ook nodig hadden. ASV stond bij ons al langer in de belangstelling, maar nu was het moment daar dat wij ook lid werden van
           deze mooie vereniging.

           Op 1 oktober ben ik voor het eerst naar een vergadering gekomen, want er is wat aan de hand. Iedereen weet het, maar velen denken
           (ik betrapte mijzelf er ook op): het gaat toch goed zo. Totdat je je er een beetje in verdiept of, zoals ik, telefoon krijgt en een noodop-
           roep hoort. Het bestuur van ASV heeft het moeilijk, te weinig leden in de denktank. Er werd dus druk gezocht naar nieuwe leden in
           de denktank, maar er was weinig animo. Na overleg met Vivianne wilde ik op de vergadering mijzelf aanmelden. Op de vergadering
           zelf kwamen meer mensen naar voren die hetzelfde dachten als ik. Het is namelijk van groot belang dat ASV blijft bestaan. Vooral
           vanwege het grote belang van de “kleinere” schepen. Het is voor ons allen erg belangrijk om variatie te hebben in scheepsruimte. We
           hebben elkaar meer dan ooit nodig. Er komen grote veranderingen aan. Sommige veranderingen zijn goed en andere juist weer niet.
           Met elkaar moeten we dit doen om op de juiste vaarweg nog met het juiste schip te kunnen varen.
           Iedereen een behouden vaart!








































       4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9