Arbeitstijdvoorschriften

Berlijn. De binnenvaart krijgt eigen werktijd regelgeving.
De Bundesrat heeft een desbetreffende verordening goedgekeurd.

Het dient de omzetting van de Europese Richtlijn Binnenvaart in nationaal recht en uitbreiding van artikel 21 van de Duitse wet op de arbeidstijd (ArbZG) mogelijk te maken voor het personeel van de binnenvaart en afwijkingen van de bepalingen van ArbZG toe te laten.

In dat verband het ontwerp van de federale regering:

Voor de wijze van vervoer die vooral wordt gekenmerkt door grensoverschrijdende activiteiten in de Europese waterwegennet, zal voor de gehele Unie gelijke regelgeving gelden met betrekking tot de organisatie van de arbeidstijd.

Werken tot 14 uur per dag
Afwijkend van de bepalingen van ArbZG is het mogelijk in de toekomst in overeenstemming met de verordening om de dagelijkse arbeidstijd van varende werknemers uit te breiden in 14 uur.

De maximale wekelijkse arbeidstijd is ingesteld op 84 uur
Echter, binnen twaalf maanden mag een werkweek van gemiddeld 48 uur niet worden overschreden.
Het personeel moet volgens de nieuwe verordening tien uur rusttijd worden gegeven binnen 24 uur, waarvan zes uur ononderbroken.
In elke periode van zeven dagen moet minstens 84 uur rust in acht worden genomen.

Rekening houdend met een voldoende aantal rustdagen, is het mogelijk om tot 31 opeenvolgende werkdagen te voorzien.
Voor zover het vaartuig op een zondag of een feestdag werkzaam is en het werk niet kan worden gedaan op een werkdag, kunnen werknemers op het vaartuig worden ingezet.

Op een niet-ingezet vaartuig mag in principe geen werk plaatsvinden.

Urenstaten moeten twee jaar worden bewaard
Om de controle te vergemakkelijken en ervoor te zorgen, dat de activiteit geen nadelige effecten voor de bemanning met zich meebrengt, voorziet de verordening voor de werkgever van de binnenvaart het bijhouden van urenstaten van werktijden en rusttijden.

De Bondsraad heeft bepaald, dat de bewaartermijn voor de urenstaten van de werktijd 24 maanden zal zijn.
Oorspronkelijk had de regering de voorwaarde gesteld, dat de werkgevers uit de binnenvaart deze documenten moeten behouden voor 12 maanden.

Volgens het Europees recht moeten de arbeidstijd of rusttijd registers worden bijgehouden gedurende tenminste twaalf maanden aan boord.

Om niet onnodig belast te worden door de bewaartermijn van 24 maanden op het vaartuig, geeft de Bundesrat hen de kans om de werk- of rusttijd gegevens niet alleen aan boord te houden, maar na twaalf maanden, bij de werkgever op het bedrijf te bewaren.

Het Bundeskabinett moet de in half juli gemaakte wijzigingen, die in de Bundesrat gemaakt zijn op vrijdag nog goedkeuren.
Vervolgens kan de verordening betreffende de arbeidstijd in de binnenvaart relatief snel in werking treden. (Ag)

Nederland
Op de binnenvaart is van toepassing het Arbeidstijdenbesluit Vervoer, hfdst. 5, en ziet op alle bemanningsleden, al dan niet in loondienst, toe.

Voor degenen, met mensen in loondienst (ook diegenen, met jongeren in een leertraject) toch goed, om eens te lezen.

Hoofdstuk 5, Binnenvaart.

Met name hoofdstuk 5.5:3, niet heel ingewikkeld, maar met duidelijke omschrijving van werk- en rusturen e.d.

De gezagvoerder of werkgever moet de uren bijhouden in een werkstaat, welke de werknemer aan het eind van de maand moet krijgen en deze 52 weken moet bewaren.
(Zelfstandigen in dienst bij hun eigen BV vallen daar vlgs. mij ook onder, een accountant of rechtsbijstand moet hier info over kunnen geven)

Zelfstandigen hoeven die werkstaat niet bij te houden, rusttijden moeten worden genomen conform bedrijfsvorm en bemanningsvoorschriften en correct bijhouden in het vaartijdenboek volstaat. Hierbij moeten, indien van toepassing, werkuren tijdens het stilliggen van het schip tot uitdrukking komen in de rusttijdenkolommen. Ook die gegevens moeten 52 weken worden bewaard.

Reacties binnen de denktank en bestuur van de ASV:
Ik wil even kwijt dat ik mij ernstig zorgen maak, dat men over de arbeidstijdenregistratie zo gemakkelijk denkt.
Vrijdag heb ik met een collega (5500 ton) over de marifoon gesproken tijdens de afvaart op de Rijn en hij zei, dat er toch eens geweigerd moet worden om alles te accepteren. Alles is zo gewoon aan het worden, dat men alles op een schipper schuift. Als wij nog 10 jaar zo doorgaan, dan moeten we nog dadelijk onze dagelijkse bezigheden registreren zoals koken of naar de toilet gaan of plezier gaan maken aan wal.

Het raakt kant noch wal waarom er geregistreerd moet worden. Het zijn weer een paar bomen uit het bos (papier) die we gebruiken om dit 2 jaar te bewaren. Iedere handhaver weet toch wel wat de bezigheden zijn op een schip.

Een neef die veel met cellulose vaart, was al grapjes aan het maken erover. Dat hij perspectief had, omdat er steeds meer op papier geregistreerd wordt. De scheepvaart heeft inmiddels al 12 verschillende certificaten extra aan boord voor de verschillende onderdelen, die zich op een schip bevinden.

Een vaartijdenboek is toch al goed genoeg, zou ik zeggen.

Reactie 2
Hoeveel uur je personeel moet werken, dat bepaal je in de arbeidsovereenkomst. De 40-urige werkweek is bepaald voor de beloning voor de normaal gewerkte uren. Er mogen dus overuren worden gemaakt met een maximum aantal uren en dat dus weer verdeeld over het aantal weken en daarbij moet dus ook rekening gehouden worden met de aaneengesloten verplichte rusttijd.

En hoe die uren nu in de binnenvaart mogen worden verdeeld wijkt dus af van de ‘normale’ arbeidsovereenkomsten in het bedrijfsleven. Daarvoor is dus die wijziging van de wet nodig.

De urenregistratie hoeft niet gelijk te lopen met je vaartijdenboek. In je vaartijdenboek geef je aan wie en met wat voor functie diegene aan boord is en schrijf je de uren dat het schip vaart. In de urenregistratie, die dus alleen geldt voor personeel in loondienst, schrijf je de gewerkte uren c.q. rusttijden. Als jij met een matroos in loondienst gaat varen, dan kan je hem dus volgens dit schema laten werken…

Werken is dus wat anders dan aanwezig zijn aan boord.. En die aanwezigheid, dat neem je dan weer op in de arbeidsovereenkomst.