Algemeene Schippers vereeniging

Voor en door schippers

De lezer aan het woord

De rubriek “lezer aan het woord” geeft de lezers (en vooral de leden) van de ASV nieuwsbrief de kans hun ideeën te delen. Deze ideeën kunnen een aanzet zijn tot zinvolle discussies of de bestaande discussies verdiepen. Om iedereen zoveel mogelijk de ruimte te geven vrijuit te kunnen zeggen wat hij of zij denkt valt deze rubriek niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie. 

Brief van één van onze leden

Er is weer heel hard gewerkt bij de ASV.

Vandaag ontving ik de nieuwe nieuwsbrief die me er aan herinnerde dat ik ook dit jaar nog geen ASV rekening ontvangen heb en dat ik die als hij kwam ook niet zou kunnen betalen. Het is een raar idee om, om financiële redenen het ASV lidmaatschap te moeten opzeggen.

Ik weet nog dat we lid werden. Bouke en Johan zaten aan het roer. Ik had Pieter naar een openbare vergadering meegesleept, omdat me dat de normaalste zaak van de wereld leek om bij aanwezig te zijn. “Pieter, ben je gek? Waarom ben je géén lid?” vroeg ik hem toen we daar zaten. Eigenlijk wist hij dat niet. Hij was ooit lid van de ONS geweest tot ze hem daar vertelden dat zij niets meer voor hem met zijn “kleine” schip konden betekenen. Daarop had hij zijn lidmaatschap bij de ONS opgezegd en daar was het bij gebleven. Wel vertelde hij dat hij meegedaan had met de stakingen en daarvoor op diverse plaatsen in Nederland actief bij acties aanwezig geweest was.

Het was dan ook vanzelfsprekend dat we die dag ter plekke lid van de ASV werden, daar hoefden we geen nachtje meer over te slapen. We hebben daar geen moment spijt van gehad, want de ASV was de enige die zijn nek voor ons uit stak en daar wilden we graag deel van uit maken. We waren daar zelfs trots op en lieten dan ook geen kans voorbij gaan om daadwerkelijk binnen onze mogelijkheden onze bijdrage te leveren. We deden dat vol overtuiging, wetende dat we voor een goede zaak streden die veel verder ging dan alleen ons eigen belang.

De bijna ondergang van de ASV ging ons heel erg aan het hart maar we realiseerden ons beiden dat wij het niet in ons hadden om een bestuursfunctie op ons te nemen. Hoe groot was onze bewondering voor Willem die het aan durfde de voorzitterstaak op te pakken.

Wat fijn was het om deel uit te kunnen maken van de nieuw opgerichte Denktank. Zeker toen wij eindelijk internet aan boord kregen. Veel zaken echter die daar besproken werden gingen onze pet te boven, maar ondanks dat waren we door de Denktank wel meer bij de ASV als vereniging betrokken dan daarvoor. Ook al zag je de leden niet zo vaak, door al die mails had je wel het gevoel dichter bij elkaar betrokken te zijn.

Later toen ik het te druk kreeg met een inkomen te creëren voor na de binnenvaart, bracht ik Pieter nog naar de vergaderingen en kon ik zelf niet meer aanwezig zijn. Sunniva volgde in die tijd Willem op en ze lijkt wel vastgeroest als voorzitter te zijn.

Wat dat aan gaat komt het me voor dat het gebrek aan voorzitters nog niet opgelost is.

Maar het verheugt ons dat de vereniging nu daadwerkelijk groeiende is en dat de grote schepen de ASV terug aan het vinden zijn.

Zowel Pieter als ik genoten van iedere melding dat er weer een nieuw lid aangemeld was, en dat verheugt mij nog steeds. Zoals hij al zei: Echte liefde gaat nooit verloren, zo gaat het ook met onze liefde voor de ASV.

Voor ons was er maar één bond en dat was de ASV, wat mij betreft zal dat zo blijven.

Groet iedereen van mij en bedank ze dat wij deel van de ASV mochten uitmaken.

Lieve groet en alle goeds, Nerine