Voor en door schippers
Categoriën
Sociale Media

(Schijn)Veiligheid

Helaas betreuren we wederom een terreuraanslag in Londen, waar we nog stil stonden van de vorige aanslag in Londen en die in Manchester, zo vele gewonden en doden, de shock, ja wat een drama en wat een gekken die tot zoiets in staat zijn uit naam van hun geloof.
Ik ga volgend weekend met mijn dochter een paar daagjes naar Rome en denk, best eng, en dan ook nog via Schiphol, het zal toch niet, maar ik wil niet in angst leven en ga met opgeheven hoofd, van mijn spaarzame vrije tijd/ dagen in onze vrije wereld genieten, samen met mijn dochter! Dat je als twee vrouwen vrij en blij kan gaan en staan in onze wereld – althans er zijn wel wat landen op te noemen waar je dat beter niet kan doen als vrouw helaas – is zwaar bevochten, naast scheiding van kerk en staat, stemrecht en homorecht en ik waardeer dat enorm en ben dankbaar dat mijn voorouders die weg hebben ingeslagen en ik laat mij dit niet afpakken door enkele gefrustreerde extremisten die schijnbaar terug naar de middeleeuwen willen. Maar wat doe je tegen die terreur, maatregel op maatregel wordt er genomen, en al gauw botst het met de privacy, immers hoeveel privacy geef je op voor een veiligere wereld, en wordt het daadwerkelijk een veiligere wereld als je alles filmt, opneemt en afluistert, immers je kan nooit in de hoofden kijken van mensen die extreem worden en zo in staat blijken om vreselijke dingen te doen bij andere mensen die vaak nog onschuldig zijn ook en toevallige passanten lijken. Hoeveel politie en of militairen wil je zien in centra of andere plekken waar veel mensen samenkomen, voor een bepaald veiligheidsgevoel, immers er kan nooit 100% veiligheid geboden worden. Hoeveel geld en middelen en veranderende wetgeving wil en kan een maatschappij dragen en doorvoeren voor een hoog niveau van veiligheid? Ook bij bezoeken aan de Tweede Kamer zien we de veiligheidsmaatregelen opgeschroefd worden. Eerst stond er politie bij de ingangen dat werd de marechaussee en nu lopen ze ook in het gebouw rond. Als bezoeker wordt je al jaren gescand of het veilig is om binnen te mogen. Het kost al met al veel energie aan mensen en middelen, en tijd. En ja het maakt best indruk die bewapende militairen, immers zijn wij dit van oorsprong niet zo gewend in ons Nederland. Ook aan boord zien we veel wetgeving veranderen uit of in naam van veiligheid, gelukkig kennen we nog geen aanslagen in de binnenvaart, maar gaat het om ongeval voorkomende veiligheid. Een enorm veilige modaliteit als de binnenvaart – en als je naar andere modaliteiten kijkt zeker – die toch enorme maatregelen opgelegd krijgt om nog veiliger te worden. Het mag ook hier ten koste van privacy gaan en heel wat kosten maar nu betaalt niet de overheid, nee nu is de rekening voor de scheepseigenaar. Vele zaken moeten heden ten dage een certificaat hebben dat beperkt is met een datum, waardoor er steeds opnieuw gekeurd of nieuw aangeschaft moet worden, maar of het veiliger wordt lijkt niet interessant, het wordt niet gestaafd met cijfers, men lijkt te denken als alles gecertificeerd en in regels is gegoten, eventueel beboet en controle op controle van de ene overheidsinstantie naar de volgende overheidsinstantie, dat dan alle ongevallen tot het verleden behoren, en het dan pas goed is. En ach, de scheepvaart laat het maar gebeuren, een verbandtrommel met certificaat tot autokraancontrole, van dubbel stuurwerken tot zwemvesten en relingen, immers hoeveel keus heb je tegen een regelfabriek als de CCR en de CESNI die punt voor punt nieuwe maatregelen en wetgeving uitbraken. Het is echt om moedeloos van te worden. En net omdat het tikken van dit verhaal zo lang duurt ga ik ondertussen liggend voor de Oostsluis van Groningen, even een stukje lopen met de honden, het is ineens heerlijk weer, de wind is namelijk gaan liggen, en even verderop naast het Eemskanaal kunnen mijn hondjes los, we ontmoeten een vrouw die de hondjes aanhaalt en even kletst en lopen even later verder naar de Driebondsbrug en keren om terug te lopen naar boord, nog eenderde te gaan hoor ik gehuil, en een van de twee honden duikt gelijk richting waterkant. Ik dacht: ligt er een kind in het water? Wat hoor ik daar? Bizar gewoon! En ik kijk waar mijn hond staat en ontdek een vrouw van middelbare leeftijd in het water verstopt achter plantengroei aan de walkant. Ik herken haar van de ontmoeting vlak ervoor. Ze was duidelijk in shock en wist het even allemaal niet meer, onderwijl denk ik: ik heb haar niet zien vallen dus ze ligt er al even in. Ik heb haar uit het water gekregen en mee genomen aan boord een warme douche en handdoek gegeven en onder tussen haar kleren gedroogd. Ze had haar handtas waar ze al lopend mee zat te slingeren laten vallen en die eindigde dus op de rand nog net aan de wal en ze wilde deze oprapen en weet niet meer wat er toen is gebeurd en hoe ze in het water terecht was gekomen, gelukkig was het geen winter en liepen er meer mensen te wandelen die haar eventueel hadden kunnen redden. Ze kon er net staan, maar door de shock kon ze er niet uit komen. Nu kan je dan zeggen uit oogpunt van veiligheid, er moeten relingen langs kanalen en rivieren komen, maar dat is te gek voor woorden toch? Bovendien een hele dure grap, een trapje zo hier en daar is geweldig maar lukt dat iemand die in shock is om er dan uit te klimmen? Nee de wereld is niet 100% veilig te krijgen blijkt maar weer. Maar de overheid besluit helaas net te doen alsof het wel kan in de binnenvaart, het lijkt een aardige grote groep mensen die de binnenvaart een baan verschaft in de veiligheidsmachine, mensen die regels en wetgeving maken, die regels moeten dan weer gecontroleerd worden door andere mensen en bij fouten gelijk beboet. Jammer het wekt enkel grote onvree en lijkt soms zelfs zo ver van de praktijk te staan dat je er bang van wordt. De kloof groeit en groeit en soms lijkt gewoon werken onmogelijk gemaakt, de vrijheid van ons beroep gestolen. De laatste hit die we nu vaak te horen krijgen op dit soort vergaderingen Is: dan vecht je het maar aan, ja dat is de wereld op zijn kop! Beleid behoort goed en doordacht te zijn, ook wetgeving en controles horen menselijk te zijn immers schippers zijn hard werkende mensen die hard moeten werken voor elke euro, die hun bedrijf serieus runnen, dus vanwaar deze grote argwaan en minachting van ons beroep dat al heel erg lang veilig genoeg is en geruisloos vele tonnen vervoert dwars door heel Europa? Nee we hebben meer aan gezond verstand en van daaruit handelen, dat voorkomt vele ongevallen. Dus politiek gebruik je verstand, en kijk naar wat er gebeurt, en stop de onnodige dure schijnveiligheid! En geluk, je hebt ook af en toe geluk nodig. Vanavond had een vrouw uit oost Groningen geluk, en twee meiden van 14 jaar deze week niet, zo ook de mensen in Londen als in Manchester hadden het geluk niet, het is werkelijk vreselijk maar er sterven nog steeds heel veel mensen meer in het wegverkeer, en dat is ook vreselijk. Soms wordt je stil van wat er in deze wereld gebeurt, maar ik ga domweg genieten van een hele oude stad, die heel veel mee heeft gemaakt en gezien, Rome ik kom er aan. Esther Lubbers