Voor en door schippers
Categoriën
Sociale Media

Toekomst

Op 29 maart jl. is de petitie gelanceerd “Geef de binnenvaart toekomst en voorkom 74.000 extra trucks, files en CO2-uitstoot”.

Tijdens de ledenvergadering hebben de leden massaal voor de mogelijkheid gestemd om de petitie uit te doen gaan. De leden waren ervan overtuigd, dat de onzinnige geluidseisen en de manier waarop daarmee omgegaan wordt, duidelijk maakt dat ons eigen Ministerie onze binnenvaartvloot niet wil beschermen. In ieder geval niet de gehele binnenvaartvloot.

En terwijl de klok voort tikt, is de hele vaste Kamercommissie in de Tweede Kamer vervangen door nieuwe Kamerleden, die dus niet bij de hoorzitting zijn geweest, waar de ASV de Kamer heeft weten te overtuigen dat de CCR-regelgeving niet gestoeld is op ongevallen of onveiligheid, maar dat deze puur berust op het moedwillig uit de vaart laten nemen van duurzame binnenvaartschepen.

Omdat de klok voort tikt en het, mede door deze hoorzitting, afgedwongen moratorium van onder andere de geluidseisen, in 2020 afloopt, moet er iets gebeuren.

Omdat de klok voort tikt en de moties, die zijn aangenomen om de diversiteit van de vloot te waarborgen, niet worden uitgevoerd, heeft de ASV de handschoen weer opgepakt om nu dan maar een petitie aan de Kamer aan te bieden.

En gelukkig merken we dat de petitie getekend wordt, en hoe! De handtekeningen komen uit heel Nederland en daarbuiten en zijn van allerlei ongeruste ondertekenaars, zoals schippers, maar ook verkeersbegeleiders en ondernemers, werkzaam in bedrijven die met de binnenvaart te maken hebben.

Dat het argument veiligheid, waardoor deze regelgeving de schippers opgelegd is, voor een groot deel een schijnargument is, heeft de ASV allang aangetoond. Toch blijft men dat argument tegen de schippers en de ASV in het bijzonder gebruiken.

Maar die regelgeving wordt opgelegd, terwijl er geen bewijs is van nut, noodzaak of haalbaarheid, zoals we bij de CCR-regelgeving hebben zien gebeuren; diezelfde veiligheid lijkt in zaken, waarvan wij denken “dat is van groot belang”, opeens geen rol meer te spelen.

Hoeveel voorbeelden heeft de ASV al aangedragen van onveilige afloopmogelijkheden, schippers die opgesloten zitten achter hekken, onveilige afmeermogelijkheden en/of auto afzetplaatsen? En daar wordt over het algemeen maar heel lauw op gereageerd.

Bizar als je ziet hoe snel een motie aangenomen wordt om te onderzoeken of het mogelijk is schippers te beletten hun mobiele telefoon te gebruiken, terwijl we over al die ligplaatsen en dergelijke geen motie zien.

Het lijkt er steeds meer op, dat er niet vanuit de praktijk wordt gedacht, maar dat er gedacht wordt vanuit een “Papieren veiligheid in de binnenvaart”.

Het is voor de schipper toch niet meer te begrijpen:
Nu is de Onderzoeksraad van veiligheid bezig in de laatste fase met het ongeval Grave. Dit ongeluk is 29 december 2016 voorgevallen..

Hoe is het nu mogelijk, dat na alweer 15 maanden onderzoek er nog steeds geen verslag is?

Nu zijn de bestuurders tegenwoordig erg van de cijfertjes, dus onderstaande cijfers, die laten zien hoeveel werkuren hier al aan besteed zijn, zullen deze bestuurders aanspreken:
15 maanden onderzoek betekent 429 dagen, waarvan 140 dagen weekend en feestdagen zijn.
Tussen 29 december 2016 en 1 april 2018 hadden er al 289 werkdagen aan dit onderwerp besteed kunnen worden.
289 dagen x 8 arbeidsuren = 2312 uren onderzoek.

In welk tempo wordt hier gewerkt? Of is de binnenvaart zo complex geworden en/of spelen er andere belangen?

Als wij dan zien, waar wij als eigenaren van de binnenvaartschepen allemaal aan moeten voldoen en welke termijn ons daar doorgaans voor gegund is, is dit zacht gezegd “opvallend”.

Want de eigenaren van de binnenschepen moeten alle werkzaamheden hebben verricht en dat aantoonbaar maken via een papiertje, dat tegenwoordig met een duur woord “certificaat” wordt genoemd. Hiermee moeten ze de veiligheid van hun schip aantonen.

De veiligheid aantonen door de eigenaar kost een groot bedrag aan geld en ook een hoop verloren tijd.

Als men niet aan ALLE veiligheidseisen voldoet, blijken de handhavers ook nog eens streng.

Het zou fair zijn, als de Onderzoeksraad van veiligheid nu eens de gekte van de veiligheidscertificaten naar voren gaat brengen.

Stuurhuizen, motorbedieningen en stuurwerkbedieningen hebben allemaal een keuring met certificaat; toch gebeuren er nu nog steeds meerdere heftige ongelukken. Hoe komt dat? De ASV heeft al jaren geleden aangekondigd, dat het aantal ongevallen zou toenemen. Simpelweg omdat de werkdruk enorm is in de binnenvaart en de economische omstandigheden slecht zijn. Dat houd je een paar jaar vol, maar na jaren heeft dat een prijs. Die prijs heet menselijk falen, ontstaan door oververmoeidheid, geprikkeldheid en/of geen uitweg meer zien.

Het wordt steeds ongeloofwaardiger hoe er omgegaan wordt met de veiligheid in de binnenvaart. Die certificaten blijken niet HET antwoord te zijn, anders was het onderzoek allang afgerond.

Geef de binnenvaart toekomst

Wil men de binnenvaart in alle opzichten een veilige toekomst geven, dan moet er heel wat veranderen. En die verandering moet plaatsvinden in het hart en hoofd van de beleidsmakers; NIET in het opleggen van nog meer certificering.

Dorothe Grooten-Wendt
Sunniva Fluitsma