Page 4 - ASV_Nieuwsbrief_april_2021.pdf

Voorwoord

De verkiezingen zijn weer achter de rug en we kunnen zeggen dat dit voor de binnenvaart nogal wat betekent. Op de SGP en de
PvdD na is van geen enkele partij de woordvoerder binnenvaart nog aanwezig in de commissie Infrastructuur en Waterstaat.

Alle opgebouwde contacten zijn verdwenen. Deels doordat sommigen zich niet meer verkiesbaar stelden, anderen omdat zij door
hun Partij niet meer op de kieslijst gezet zijn. Er waren erbij die alles hebben gedaan om toch nog met voorkeursstemmen in de Ka-
mer te komen. Dat lukte niet, terwijl anderen door voorkeursstemmen voor nieuwe kandidaten juist hun zetel kwijtraakten.
Kortom: het is weer een heel gepuzzel om te vinden wie nu de woordvoerder binnenvaart is voor welke partij en hoe die benaderd
moet worden.
Tegelijkertijd moeten we concluderen, dat daarmee alle continuïteit in deze commissie verloren gaat. Dat kan toch niet goed zijn, zou
je zeggen.
Op dit moment gebeuren er veel zaken op ander vlak in de politiek. Zo is alles onzeker rond Corona en blijven de maatregelen een
speurtocht voor schippers die internationaal varen. Welke formulieren moeten we waar downloaden? Moeten we snel-testen aan-
schafen en hoe bewijzen we dan dat we gezond zijn? We horen de vreemdste verhalen en soms zijn die nog waar ook.

Ondertussen blijven wij ons uiterste best doen om de belangen van de binnenvaart op alle vlakken te behartigen. En eigenlijk is het
nauwelijks meer te doen. We maken zoveel dingen mee. En soms gaat het zelfs over overleven en moeten alle zeilen bijgezet wor-
den. Denk aan de gevolgen van fosine of aan het onbereikbaar zijn voor hulpdiensten, doordat men opgesloten zit achter hekken.
Die onderwerpen kiezen we niet, ze komen op ons pad. En vaak nadat jarenlang onze waarschuwingen weggewuifd zijn: het zal
allemaal wel meevallen.

Het valt niet mee. Een brug die opeens naar beneden komt, als je eronder door vaart; dat valt niet mee. Merken dat er toch weer
lading met fosine in je ruim komt, valt ook niet mee. Dan te horen krijgen als je dat schip moet verlaten, dat je niet meer terug het
terrein op mag….
Abstracte zaken als “ligplaatsbeleid” krijgen opeens een gezicht als een baby’tje door dit beleid dreigt te overlijden. Het is treurig,
maar dat is het moment dat opeens iedereen bereid is om te luisteren en daar moeten we dan gebruik van maken. Dankzij de ouders,
die de angsten die ze hebben doorgemaakt met ons willen delen.

En door al die zaken zijn wij vaak degenen die al die lelijke, boze dingen zeggen tegen de beleidsmakers. Wij zijn degenen die zorgen
dat het in de pers komt en er vragen gesteld worden in de Kamer. En natuurlijk vindt men dat niet leuk. Ik denk stiekem dat er achter
mijn naam ook wel eens heeft gestaan (al is het maar in iemands hoofd) “functie elders”.
Maar wij hebben de middelen als pers en politiek hard nodig om ons te laten horen en om tegenwicht te bieden aan de macht van
anderen, zoals ambtenaren en bedrijven.

Dat doen we samen met de pers, omdat de mensen in ieder geval op de hoogte moeten zijn. We proberen dat ook samen met de
politiek te doen. Politiek is tenslotte strijd om de macht.

Maar politiek is niet alleen strijd óm de macht, maar ook tégen de macht. Ik denk dat de Franse denker en politicus François Guizot
(1787-1874) gelijk had, toen hij stelde dat het beperken van macht de voornaamste taak van de politiek is. Macht die niet ingeperkt
wordt, is altijd gevaarlijk.
Onbegrensde macht neigt zichzelf in stand te houden, maar zelfs met de beste bedoelingen kan op den duur onbegrensde macht
boosaardige trekken krijgen; daarvoor hoef je maar om je heen te kijken.
Macht moet van repliek worden gediend, naar redenen worden gevraagd en worden gedwongen tot antwoorden.
En daarom hebben wij talloze momenten die echt niet gezellig en aangenaam zijn, omdat we degenen zijn die aan stoelpoten zagen
en de uitvoering van de macht ter discussie stellen.

Dat is niet altijd leuk, maar wel noodzakelijk.
Gelukkig merken we dat op alle niveaus inmiddels met ons in gesprek gegaan wordt en beter nog: er is nog nooit zo goed naar ons
geluisterd als op dit moment. En ook wij luisteren natuurlijk, want begrijpen van de beweegredenen van een ander helpt ons allemaal
een stukje verder.

Praten en luisteren; als je de nieuwsbrief leest, zul je zien hoe ontzettend belangrijk dat is om een stapje verder te komen.
Sunniva

4